Opgejaagd
Opgejaagd
Zware laarzen, sompend in de klei.
Onbekend geschuifel in de wei.
Wind van voren,
loeren, spieden, roerloos staan.
Dan weer grommend verder gaan.
Op
ging de vogel door gerucht.
Trekt zwarte strepen door de lucht.
Een felle beweging naar de schouder,
hand en oog er achter aan
en dan een dode lijn tot achter in de laan.
Maar de geest van een vrije vogel dood je niet,
zijn harde kern vergaat toch niet.
NvE november 2010 |