Vreemd

Toch vreemd om boven

te komen vanaf het perron de roltrap op.

Niets wees er op om links of rechts te gaan

terwijl de bedoeling beneden al duidelijk was:

naar het centrum

van wat eigenlijk

en waarom eigenlijk

als niets er op wees welke kant op te gaan.

Dan maar nadenken over de volgende stap

in het leven.

Vreemd eigenlijk.

NvE april 2014

Maandagavond

Opkomende maan

te groot

te rood

om maan te zijn.

om je niet te verbazen.

Nog even vastgehouden door een boom met kale takken

maar toch sneller gestegen

en gekrompen tot een gele verwondering

na mijn verbazing zo kort daarvoor.

Toch had ik toen al vooraf geweten

dat het maar een illusie was.

NvE mrt 2014

Zon

Het grijs was niet van de lucht.

Elke keer het gordijn zoekend geschoven

naar een hoek zonder licht.

Al zo lang was de zon

gedoofd in haar hoofd.

Zeer deed het verlangen

naar die middag,

het licht

en vrolijkheid

en lachjes

en oranje vlekjes

ogen dicht geknepen

denkend aan niets.

De herinnering was vaag

maar dringend,

een lichte vlek vlak achter de ogen

als een gordijn.

NvE februari 2011

Nomen nescio

Een schreeuw,

nog zonder eigenaar.

Vroeg, die ochtend in scheuren,

krassen in het beton.

Zo bitter gekerfd

in nieren en hoofd.

Later dan, teruglopend van bloemen in het zand gelegd,

naast vochtig gras,

die middag daar,

alles nog bijna

heel maar ingehouden.

Tot die schreeuw.

De eigenaar nu bekend:

de bitterheid van het

verlies.

NvE september 2011

Buiten dienst

Met nog de linker voet op het trottoir,

klaar om over te steken naar de halte aan de overkant,

ziet hij “Buiten dienst” vertrekken,

ronkend, haastig.

Daar, achter het raam, een moment maar,

nog net zichtbaar in het licht,

twee gezichten, verwonderd mij te zien.

Hij kent ze zonder te weten wie.

Dan toch maar niet oversteken

maar terug naar de halte aan deze kant.

Op het nippertje.

NvE december 2010

Glas in Lood

Wijkende deur,

Naar binnen, het welkom

onder rood, geel en groen licht

Die omhelzing

Warm als rood, geel en groen licht

schuivend over de muur van de gang.

Gegrift in hoofd en buik

voor de toekomst van nog meer welkom.

NvE december 2010

Vertrek

Lopend naar de auto

zag hij de bomen bewegen

in een buiging.

Wat slordig boog hij terug

maar wel diep en

neer

ging hij,

blij tevreden dat hij dat eindelijk kon:

de bomen laten bewegen

bij zijn vertrek.

NvE december 2010

Opgejaagd

Opgejaagd

Zware laarzen, sompend in de klei.

Onbekend geschuifel in de wei.

Wind van voren,

loeren, spieden, roerloos staan.

Dan weer grommend verder gaan.

Op

ging de vogel door gerucht.

Trekt zwarte strepen door de lucht.

Een felle beweging naar de schouder,

hand en oog er achter aan

en dan een dode lijn tot achter in de laan.

Maar de geest van een vrije vogel dood je niet,

zijn harde kern vergaat toch niet.

NvE november 2010

Vliegen

Scherend langs daken

vlieg ik

denk ik

dat het rode daken zijn.

Opgelucht kom ik

neer

met gemak,

verbaasd

dat ik alleen ben

in die lichte wereld,

behalve de vogels om mij heen.

Wie zou dat niet willen.

NvE september 2010

Mijn tuin

Gedachten schieten her en der omhoog, Welke zal ik wieden? NvE mei 2004

In elkaar

Zwevend

op

Licht

Vallen de stukken in elkaar

Van weten wat er te weten valt,

Omringd door vergeten kameraden en geliefden

Wetend dat er de verwachting is

Aan het eind van de tunnel

Van welkom.

NvE maart ‘09

Bestemming

Aan de hoge hemel duwen witte lijnen

Mensen voort

In een glanzende pijl

Zonder aarzeling

Op weg naar hun bestemming.

Wat zal mijn bestemming zijn?

NvE januari 2009

Liever

Liever een ondertiteling bij het zingen

van een vogel?

Dan is het beter te begrijpen,

wat jij daarbij voelt

en bedoeld wordt met :

“Schilderij zonder titel”.

Liever niet.

NvE december 2008

Nog wat later

Nog wat later

En van tijd tot tijd en nu, landend op runway 04, heb ik ook zo mijn twijfels over toen en later en nu. Maar kijk ik naar haar, nu, dan weet ik dat ik geworden ben wie ik wilde zijn, kijkend naar haar, zo nu en dan. NvE november 2009

Onbesteld

Flarden van geluid,

gedragen door de wind,

onbesteld gekregen

als

vanzelf,

zoet & zoutig.

Tonen, schrijnend en toch ook weer blij,

die blijdschap brengen.

Onbesteld

maar ook heel zeer van tijd tot tijd.

NvE november 2009

Verlangen

Die

steen,

gewoon langs het pad

op

de berg,

ligt nu in de tuin,

te wachten in het

volle verlangen

naar

dat pad

op

die berg

NvE juli 2008